Exchange my anxiety

یک استکان کوچک کمر باریک را در نظر بیاورید،

حالا فکر کنید چای در آن قل زند و سر برود،

شرح حال ایام به غایت سخت و پر تشویش همین روضه ی باز دو خطی بود!

روزها میان آن اقوال و دل نگرانی ها و اشک ها و دعواها،

رئیسه نیمه رفته از راه میرسید و به صبوری دعوتت میکرد

از راه میرسید و شماره اش روی صفحه پیدا میشد

از راه میرسید و عکس منظره ی برفی را میفرستاد

از راه میرسید و میخواست جایی با خیال تخت برایت حرف برند،

از راه... قرار میگذارد

از راه... میخواهدمراقب خودت باشی

وووو

آرام میشوم و هراسان!

سر درگم آن چراغ های خطر و 

سر به راه حرف هایش!!!

...