یکی از همین تایپوگرافی های زرد بود که دیشب به چشمم آمد و
نوشته بود:دلتنگی یعنی سال پیش همین موقع...
تو حتما خبر نداری که من هنوز آجانلو رو به هوای شنیدن صدای ترمزت
چطور یواش یواش قدم میزنم
یا گاهی دیوانه وار قهقهه زدنم
و حتی این سردردهایی که میخواهد جمجمه ام را بترکاند،
حتی نمیدانی از سرکشی هایی که گاهی دلبرانه و گاهی ظالمانه
دیگری را از کوره به در میبرد!
بعید میدانم از حال و هوای خیابان قدس و چهارراه مسجد و
همکافه هم خبری داشته باشی!
تو همانقدر بی خبری که من کلافه!
و حال نوشتن هم دست نمیدهد این روزها...
____
پ.ن:اولین لیمو نعناع بدون تو...
