دو متر زیر خاک...

دفعه ی اول که بین کَل کَل ها و بلبل زبونی هامون ،

با همون شوخی و خنده ای که ازش میشناختم نگام کرد و گفت: "قبلنا دخترا حیا داشتن"

یا یه جمله ای مثل همین، درجا بی معطلی گفتم: قبلنا پسرا ام غیرت داشتن عاخه! 

خندیدیم و سوار ماشین شدیم و ادامه ی اون سر به سر گذاشتن ها تا نمیدونم چن ساعت کش اومد!!

بعدا که حال جدی و چشای غمگین وخالی از مضحکش و دیدم 

وقتی وجه پسندیده ی یه رفیق رفته رو با "دختر خوب و با حیایی بود"

واسه همه دور و وریا هی تکرارمیکرد، 

فاتحه ی دنیای شوخ و شنگ و

  جوابای تو آستین و

 خیال راحت از ذهن بدون قضاوتشون و خوندم! 

دختر با حیا رو گذاشتن زیر خاک،  

دختر بی حیا رم زنده به گور کردن!