کوک...
يكشنبه, ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ۰۹:۵۲ ب.ظ
وقتی از قول بتِ اطمینان و اعتماد بهم میگ که حذفش کن
برای همیشه، یکباره، کم کم یا هر جور دیگه ای ک دستم میره
نه تصمیم دارم بت و بشکنم و انکارش کنم
و نه اون خنده ی عصبیِ مسخره رو از روی لب هام پاک کنم
فقط چندبار با خودم تکرار میکنم،چطور!! ؟
...
چند دقیقه وقت میبره که برگردم سر کلاس اعتمادی بزرگ و
از بین قدم زدن هاش
داد کشیدن هاش
چالش های بی پاسخش
و تمام دغدغه هایی ک اون یادم داد ارزشمندشون کنم
برسم به این جواب ک، وقتی پشت این نیمکت ها نشستی
باید بفهمی هیچ آدمی اونقدر پست نیست که بخاطر آسیب های اجتماعیش
دور انداخته بشه...
و تنها شبی ک این جمله از کلیشه ی انتزاعی خودش خارج میشخ
همین امشبه!
ـــــ هادی ـــــ